W każdym wydaniu Panoramy Łaskiej, pisma samorządowców, burmistrz miasta Gabriel Szkudlarek odnosi się do aktualnych wydarzeń i sytuacji w naszym mieście. Tekst artykułu publikujemy w całości.

Postęp cywilizacyjny czyni nasze życie łatwiejszym, ciekawszym, dającym większe możliwości rozwoju, poznawania świata. Wdrażane są coraz bardziej nowoczesne i skuteczniejsze metody leczenia chorób. Niestety postęp cywilizacyjny niesie też zagrożenia, ale o tym za chwilę, zacznę od dramatycznej przeszłości.

TRAGEDIA WOJNY

30 września br. wraz z przewodniczącym Rady Miejskiej uczestniczyliśmy w konferencji naukowej pod tytułem „Niezłomni – Wierni Bogu i Ojczyźnie” organizowanej przez Archidiecezję Łódzką w ramach jubileuszu 1050. rocznicy chrztu Polski, a poświęconej martyrologi narodu polskiego ze szczególnym podkreśleniem męczeństwa duchowieństwa. Na wstępie miła niespodzianka. Każdy z uczestników konferencji otrzymał książeczkę napisaną przez ks. Ludwika Bujacza „na podstawie własnych przeżyć” pt. „Obóz koncentracyjny w Dachau”. Odwracam okładkę, a tam kopia dokumentu wydanego przez wyzwoleńczą armię amerykańską, na którym widnieje słowo Lask. Okazuje się bowiem, że autor był wikariuszem w kolegiacie łaskiej, nauczycielem w łaskich szkołach, aresztowany 6 października 1941 roku, więziony w różnych miejscach i 30 października umieszczony w obozie w Dachau. Treść książki jest dramatyczna, ukazująca tragedię więźniów faszystowskich niemieckich obozów, ale także stan ducha autora bezpośrednio po tragicznych przejściach. We wstępie pisze on: Niech ta straszna, bandycka wojna budzi odrazę do wszczynania wojen. Ludzkość nareszcie powinna poznać swoje błędy i zejść na drogę pokoju i uczyć wszystkie następne pokolenia, że są dwa największe przykazania: Kochać Boga – to pierwsze i bliźniego – to drugie. Bez tych dwóch podstaw moralnych zginie cała ludzkość i próżna będzie praca nad pokojem. Korzystam też z okazji, aby podziękować tym wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się mi do przetrwania w obozie. Składam serdeczne podziękowanie tym wszystkim Łaskowianom, z którymi łączy mnie pierwsza praca i wspólne przeżycia z okresu wojny, oraz za gorące i ofiarne serca z okresu mego pobytu w obozie dachaowskim. Na zakończenie tragicznych wspomnień następujące refleksje: Polska nie jest własnością żadnego z nas, należy ona do wszystkich pokoleń polskich, które żyły, budowały i broniły naszą Ojczyznę. /…/ Wszystkie siły, jakie nam pozostały, umiejmy poświęcić w zgodnej pracy dla rychłej odbudowy naszej drogiej Polski. Kiedy patrzymy na tragedię Syrii, gdzie tysiące dzieci ginie na oczach obojętnego świata, kiedy obserwujemy niebywałą agresję, demagogię, kłamstwo i egoizm charakteryzujące nasze życie polityczne to rodzi się pytanie – co pozostało ze wskazań tamtego, tragicznego pokolenia.

Do tematu powrócę w następnym numerze między innymi dlatego, iż ks. Bujacz podaje przyczyny śmierci 2 innych łaskich księży zamęczonych w Dachau. Informuję także Państwa, że 2 egz. książki pozyskane dodatkowo przekazałem do biblioteki, jest zatem możliwość przeczytania jej.

WYPRZEDZIĆ CUKRZYCĘ

W sobotę, 8 października, w ŁDK odbyła się interesująca konferencja naukowa pod hasłem „Wyprzedzić cukrzycę”. Głównymi organizatorami konferencji były panie z naszego GP ZOZ Agnieszka Łukaszewska i Renata Cholerzyńska. Zważywszy, że wystąpienia prelegentów były około 20-minutowe i ciekawe, nie wdarła się zwykła w takich przypadkach nuda i zniechęcenie.

Wojewódzki konsultant w zakresie diabetologii prof. Loba jednym uświadomił (jak mnie) innym zapewne tylko przypomniał jak ważna jest dieta dziecka w zapobieganiu tej chorobie cywilizacji - cukrzycy. Są oczywiście uwarunkowania genetyczne, jednakże często w źle pojmowanym interesie dziecka jego bliscy zachęcają małego członka rodziny do spożywania bardzo przesłodzonych, szkodliwych napojów lub zawierających niezdrowe - jak twierdzi profesor wręcz uzależniające - tłuszcze dań. Podkreślano także jak ważny jest wszelkiego rodzaju ruch. Niestety odnotowuje się wzrastającą ilość zachorowań na cukrzycę wśród dzieci. Dlatego poprosiłem panie, aby w kolejnych numerach „Panoramy” przedstawiły zagrożenia i ich skutki oraz działania zapobiegające cukrzycy.

DZIĘKUJĘ, MAMO!

Byliśmy na poprawinach po weselu. Smaczne, obfite jedzenie, przeróżne nalewki i inne napoje „wyskokowe”, dobrze grający do tańca zespół muzyczny – słowem: radośnie, wesoło, beztrosko. Naraz kultywując piękny i mądry zwyczaj zespół zaśpiewał pieśń z podziękowaniem dla rodziców i stało się bardzo poważnie, ale jednocześnie rodzinnie. Słowa pieśni – cytuję z pamięci - dziękuję, że mnie urodziłaś, że byłaś dla mnie mamą, że mnie nie odrzuciłaś sprawiły, że wiele pań ocierało łzy, a Pani młoda rozpłakała się jak przysłowiowy bóbr. To bardzo pouczająca scena w pewnej dyskusji.

Karolinie i Darkowi życzmy szczęścia, zdrowia i satysfakcji z zachowania przyrzeczeń, które sobie składali. 11 października 2016 r.

Gabriel Szkudlarek

Skomentuj [ 0 ]

10:40, 29.10.2016 r.