Historia modrzewiowego kościółka sięga 1495 roku, kiedy to powstała drewniana kaplica w pobliżu przytułku (domu dla starców, ubogich i kalek). Na jej miejscu w 1666 roku, siłami miejscowych rzemieślników wzniesiono drewnianą świątynię. W XVIII w. w Łasku osiedlali się ewangelicy - niemieccy koloniści, którzy zwrócili się z prośbą do właściciela miasta o przekazanie opuszczonego wówczas kościółka.

Ostatecznie nastąpiło to w 1811 roku. Luteranie dbali o świątynię, którą wyremontowali i doposażyli. W tamtych czasach uzyskała również swój wyjątkowy wystój. Dziedziczka Karszewa Zofia Wehr ufundowała zdobienia m.in. ołtarza, ambony i chrzcielnicy, które zostały wykonane ze sprowadzonych z Sopotu muszelek, korali i morskich kamieni.
W czasie wojny w kościele odbywały się ewangelickie nabożeństwa, lecz po jej zakończeniu, decyzją władz przekazano go parafii rzymskokatolickiej, co wzbudziło zdecydowany sprzeciw ówczesnych użytkowników świątyni. Ostatecznie podpisano ugodę i w ramach współpracy ekumenicznej luteranie mogli odprawiać nabożeństwa w każdą ostatnią niedzielę miesiąca.

W latach 70. ewangelicy zrezygnowali z korzystania z kościółka, przenosząc się do nowej kaplicy. Brak gospodarza przełożył na pogarszanie się jego stanu technicznego. Dopiero w 1990 roku grupa lokalnych pasjonatów związała Społeczny komitet Odnowy Zabytkowego Kościoła św. Ducha i rozpoczęły się kilkuletnie prace remontowe.

Świątynia odzyskała swój dawny blask i stała się perełką drewnianego budownictwa w regionie.
W 1994 roku przekazano świątynię Wojsku Polskiemu i do dziś należy do Rzymsko-Katolickiej Parafii Wojskowej pw. Ducha Świętego w Łasku.

Źródło:Informacja Turystyczna w Łasku

Skomentuj [ 1 ]

12:45, 09.04.2021 r.