27 czerwca 2022 r. grupa parafian z Wilamowic, Starej i Nowej Wsi, z Kęt, z Czechowic-Dziedzic i Międzybrodzia Bialskiego wraz z duszpasterzami - ks. prał. Michałem Bogutą, ks. Grzegorzem Thenem i ks. dr Robertem Niedzielą podczas Mszy św. w Kolegiacie Niepokalanego Poczęcia NMP oraz przed cudami słynącą płaskorzeżbą Matki Bożej Łaskiej modliła się o rychłe rozpoczęcie diecezjalnego procesu, w celu oficjalnego uznania przez Kościół ks. Grzegorza Zdziewojskiego "Czcigodnym Sługą Bożym".

Amerykańska poetka Phyllis McGinley "Podpatrując Świętych: /wyd. PAX 1972/ doszła do wniosku, że świętość jest nieskończenie różnorodna, ma rozmaite oblicza. Jednak święci, a przyjrzała się ponad pięćdziesięciu, posiadają wspólną cechę odróżniającą ich od innych ludzi. Są geniuszami i są niepohamowani oraz są dosłowni. Dosłownie biorą Ewangelię, mocne, jasne Słowo, które wzywa - pielęgnuj chorych, przyodziej nagich, pocieszaj w smutku pogrążonych. Sprzedaj wszystko, co masz i rozdaj ubogim. Idż przed siebie i przemawiaj do wszystkich ludzi. Nadstaw drugi policzek. Odpłać dobrem za zło. Kochaj Boga i bliżniego jak siebie samego.   

W istocie święci są wyłącznie geniuszami wzbogacającymi swoje dzieło cnoty wszelką wspaniałością, oryginalnością, wysiłkami i poświęceniem Są kobietami i mężczyznami opętanymi dobrocią i Bogiem. Jak inni geniusze posługiwali się śmiertelnymi sposobami, aby stworzyć swoje nieśmiertelne dzieło. Byli znani za życia lub odkrywani dopiero po śmierci. Wyniesieni na ołtarze, by wstawiać się u Boga za tymi, którzy o to proszą lub cierpliwie czekają, by ktoś ich odkrył , przyjrzał się ich życiu i rozpoczął starania o uznanie ich przez Kościół za godnych wspomożycieli. Kościół bowiem od setek lat posiada aparat kanonizacyjny składający się z petycji i poręczycieli oraz wielbicieli zmarłych kandydatów, akta opisujące ich dobre uczynki, ale i adwokata diabła, którego rola polega na wynajdywaniu słabych punktów w rozpatrywanej sprawie. Zdarzało się i tak, że Kościół uznawał ostatecznie świętość ludzi, którzy za życia wydawali się w jego oczach podejrzani.

Zdając sobie sprawę z tego jak długa i pracochłonna jest droga, by doprowadzić do uznania przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych heroiczności cnót i życia ks. Grzegorza Jana Zdziewojskiego, ale i mając głębokie przekonanie, że są one tożsame z wyżej określonymi kryteriami dr hab. Jan Rodak zaproponował, by sprawę tą oddać w ręce Pana Boga.

Dlatego z radością przyjął decyzję Burmistrza Wilamowic Mariana Treli, by pielgrzymować do Łasku, miejsca narodzin świątobliwego kapłana. 27 czerwca  2022 r. grupa parafian z Wilamowic, Starej i Nowej Wsi, z Kęt, z Czechowic-Dziedzic i Międzybrodzia Bialskiego wraz z duszpasterzami - ks. prał. Michałem Bogutą, ks. Grzegorzem Thenem i ks. dr Robertem Niedzielą podczas Mszy św. w Kolegiacie Niepokalanego Poczęcia NMP oraz przed cudami słynącą płaskorzeżbą Matki Bożej Łaskiej modliła się o rychłe rozpoczęcie diecezjalnego procesu, w celu oficjalnego uznania przez Kościół ks. Grzegorza Zdziewojskiego "Czcigodnym Sługą Bożym".

Spotkali się także z Burmistrzem Łasku Gabrielem Szkudlarkiem, by nakreślić harmonogram wspólnych działań na rzecz realizacji tego pragnienia. Ponad 25-letnie badania prowadzone przez dr Rodaka dot. działalności duszpasterskiej i administracyjnej tego księdza wydają się po ludzku wskazywać, że zasługuje on na taki tytuł.

Urodził się 10.03.1609 r. Po ukończeniu elementarnego kształcenia w Łasku, Kurzelowie i Sieradzu kontynuował naukę w kolegiach  jezuickich w Lublinie oraz KazimieńcuPodolskim, a następnie studiował w Akademii Krakowskiej. Ukończył je w 1631r. z tytułem bakalarza Sztuk Wyzwolonych i Filozofii. Został przełożonym szkół w Kurzelowie i Pilicy, ale coraz bardziej odkrywał w sobie, za sprawą Maryi powołanie kapłańskie. Wyświęcony 3.03.1635 r. rozpoczął posługę duszpasterską w Łasku, by po półtora roku powrócić do Krakowa w celu kontynuowania studiów. Ukończył je z wyróżnieniem jako "mąż niezwykłego talentu, obyczajności, bogaty w przeczytane i napisane dzieła". Dał się poznać jako znakomity kaznodzieja rozumiejący i wyczuwający potrzeby warstw ludowych. Gdy ks. Piotr Skarga był nadwornym kaznodzieją królewskim to ks. Zdziewojski głosił Słowo Boże ludziom prostym. Bez względu na ich stan pochodzenia był wrażliwy na każdego człowieka. Wspierał potrzebujących, szczególnie chorych i najbiedniejszych. W Łasku i Oświęcimiu opiekował się szpitalami i przytułkami dla nich. Fundował też stypendia dla ubogiej uczącej się młodzieży. Kupował im ubrania i przybory szkolne oraz łożył na wyżywienie i utrzymanie w krakowskich bursach. Dlatego Akademia Krakowska zaświadczyła o nim : "Najukochańszy mąż Akademii". Dzięki zdolnościom naukowym w 1654r. uzyskał stopień doktora teologii w Uniwersytecie Sapienza w Rzymie. Po powrocie do kraju w tym samym roku  zrezygnował jednak z kariery akademickiej i oddał się pracy duszpasterskiej.

Kiedy w 1640 r. przybył do Wilamowic zastał ogołoconą i sprofanowaną przez kalwinów świątynię. Za własne pieniądze wyposażył kościół w niezbędne sprzęty liturgiczne, ufundował ołtarz pw. bł. Jana Kantego, wzniósł wieżę kościelną , reaktywował szkołę parafialną. Dość powiedzieć, że gdy po 4-latach przeniósł się do Pisarzowic wśród wilamowiczan nie było już protestantów. Po pożarze w 1657 r. kościoła św. Krzyża w Kętach odbudował go, partycypując w kosztach. W roku 1660 okazał się sprawnym organizatorem i hojnym fundatorem nowego kościoła w Wilamowicach. Cztery lata póżniej wybudował kościółek wotywny  w Tłuczani, gm. Brzeżnica, który zachował się do dziś i jest pieczołowicie konserwowany. W Kętach , w miejscu urodzenia Jana Kantego współfundował budowę kaplicy oraz upowszechniał jego kult w ziemi oświęcimskiej jeszcze przed jego beatyfikacją. Obok kaplicy wybudował domek dla każdorazowego jej opiekuna, w którym sam na starość zamieszkał. Tam około 1685 r. znaleziono go martwego. Uznano, że popełnił samobójstwo i dlatego został pochowany w niepoświęconej ziemi. Dopiero po kilkunastu latach okazało się, że został zamordowany. Do zabójstwa przyznał się człowiek schwytany podczas kolejnej kradzieży w Kaliszu.

Zwłoki wydobyto z pierwotnego grobu i uroczyście złożono w krypcie pod kościołem parafialnym w Kętach. Legenda, która głosiła, że zwłoki były nienaruszone została potwierdzona w 1895r. przez Stanisława Jarząbka, który zszedł do krypty: "Zobaczyłem trumnę, w której spoczywają zwłoki księdza jeszcze w całości żyłami trzymane i manipularz na ręce cały. Pocałowałem rękę, gdyż mi się wydały te relikwie święte".

Ważny wpływ na życie ks. Zdziewojskiego miała Maryja, której czcicielem był od dzieciństwa w rodzinnej parafii, a której kult szerzył pracując w różnych parafiach. 
Jako wytrwały Sługa Słowa Bożego pozostawił po sobie wiele rękopiśmiennych kazań w języku staropolskim i łacińskim. Część z nich zdołał już przetłumaczyć, edytorsko opracować i udostępnić czytelnikom dr Jan Rodak. Wydał je w trzech tomach - Kazania za kolędę /1643-1644/, Kazania Wilamowickie /1640-1644/, Kazania Pisarzowickie /16643-1646/. Stanowią one wraz z pozostałymi jego publikacjami - ""Grzegorz Jan Zdziewojski z Łasku, Człowiek - dzieło - recepcja Studium biograficzne", "Stanisława Osędowskiego - Laury dla Zdziewojskiego", "Podziękowanie - Grzegorza Jana Zdziewojskiego z Łasku', "Kościółek pw. Nawiedzenia Najświętszej Panny Maryi w Tłuczani" itd. przebogate żródło informacji o osobie i dokonaniach ks. Zdziewojskiego i będą niezbędne przy badaniu jego świętości.

Jak widać pierwsze kroki zostały zrobione. Dalsze zależeć będą od woli Bożej i determinacji diecezji Bielsko-Żywieckiej , Krakowskiej oraz Łódzkiej

Skomentuj [ 0 ]

11:15, 01.08.2022 r.