Klasa II LO ZSM-T w Ostrowie uczestniczy w programie pilotażowym „Program wspierania szkół ponadgimnazjalnych prowadzących Piony Certyfikowanych Wojskowych Klas Mundurowych”.

Jednym z celów programu jest kształtowanie postaw patriotyczno-obronnych młodzieży. W ramach uzyskania certyfikacji dla klasy mundurowej już w styczniu rozpoczęliśmy starania w celu znalezienia Patrona. Postać Patrona ma być inspiracją do działań zarówno w klasie mundurowej, jak i w życiu codziennym. Powinien być to wzór postępowania dla młodych ludzi, którzy swoją przyszłość chcą związać ze służbą w formacjach mundurowych. Może to być postać historyczna lub konkretny oddział wojskowy pochodzący z regionu zamieszkania, związany z lokalną historią, działający w latach 1939-1963. Liczymy na Państwa pomoc. Może ktoś zaproponuje nam piękny autorytet z ciekawą biografią. Może gdzieś niedaleko mieszka weteran II wojny światowej. Czekamy na wszelkie sugestie i liczymy na wsparcie. Szkolne wybory odbędą się 28 lutego.
Nasi kandydaci to: Stanisław i Zbigniew Szweycerowie
Kandydat nr 1:
Stanisław Aleksy Janusz Szweycer urodził się 7 maja 1913r. w majątku Łask, pow. Łask będąc drugim z kolei synem Janusza Wincentego Piotra Szweycera (1876-1959) nowego właściciela dóbr łaskich i Marii Benigny z Kożuchowskich.
Po ukończeniu szkoły średniej został przyjęty do Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Po ukończeniu studiów i uzyskaniu tytułu inżyniera rolnictwa Stanisław Szweycer wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy w Grudziądzu, którą ukończył z pierwszą lokatą. Po ukończeniu szkoły podchorążych, kierując się tradycją rodzinną, wybrał przydział do 1 Pułku Ułanów Krechowieckich w którym w 1920r. służył jego stryj Michał i wielokrotnie zmagał się z Armią Konną Budionnego. Po odbyciu służby wojskowej kilka lat pracował w majątku ojca, będącym jednym z największych w województwie łódzkim. W związku z możliwością wybuchu wojny zmobilizowany został w sierpniu 1939 roku w stopniu wachmistrza podchorążego do 2 szwadronu 1 Pułku Ułanów Krechowieckich stacjonującego w Augustowie, którego dowódcą był ppłk Jan Litewski. Zginął 13 września 1939 roku. Został pochowany we wsi Wyliny Ruś, a w 1946r. był ekshumowany i przeniesiony do Łasku, do grobu rodzinnego na łaskim cmentarzu. Grób ten znajduje się po prawej stronie alei głównej przed kaplicą cmentarną. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari 5 kl. nr 12010. Z wnioskiem o odznaczenie wystąpił dowódca I Pułku Ułanów Krechowickich ppłk Karol Anders.
Kandydat nr 2
Zbigniew Wincenty Szweycer urodził się 15 listopada 1920r. w Ostrowie koło Łasku (wg metryki), zginął 4 października 1939 r. w Woli Gułowskiej (rejon Kocka), w ostatniej bitwie kampanii wrześniowej. Był plut. podchorążym 2 Pułku Ułanów Grochowskich. Był z kolei szóstym dzieckiem, a piątym synem Janusza Wincentego Piotra Szweycera (1876-1959) właściciela dóbr łaskich i Marii Benigny z Kożuchowskich. Naukę elementarną odbywał, tak jak jego starszy brat Stanisław, częściowo w domu i częściowo w szkole powszechnej w Łasku. Następnie był uczniem Gimnazjum Towarzystwa Ziemi Mazowieckiej w Warszawie, po ukończeniu którego w 1938r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy w Grudziądzu. W szkole tej, podobnie jak brat Stanisław był prymusem i po jej ukończeniu dostał się do 2 Pułku Ułanów Grochowskich. W 2 Pułku Ułanów Grochowskich plutonowy podchorąży Zbigniew Szweycer służył jako zastępca dowódcy 3 plutonu - ppor. rez. Konstantego Wojtaszczyka - w szwadronie ckm-ów dowodzonym przez rotmistrza Stefana Święcickiego. Zbigniew Szweycer zginął na polu bitewnym pod Kockiem.
W wystąpieniu o Order Virtuti Militari dla Zbigniewa Szweycera znajduje się następujące uzasadnienie: Przez cały czas pracy bojowej wykazał się jako dzielny i odważny żołnierz, nie upadł na duchu pomimo straty rodzonego brata, poległego w 1 Pułku Ułanów Krechowickich. Jako 19-letni chłopak dzielnie walczył i dawał dowody poświęcenia. W szczególności wyróżnił się:
1. Dn. 2 X 39r. w bitwie pod Syrokomlą, gdzie bierze udział w natarciu szwadronu rtm. Cyngotta. Po ciężkim zranieniu d-cy plutonu ckm Wojtaszczyka, świetnie kieruje ogniem ckm wspierając szwadron w b. ciężkich warunkach.
2. Dn. 4 X w bitwie o Wolę Gułowską z drużyną ckm wspiera skutecznie przeciwnatarcie 3-go szwadronu. Osobiście strzela celnym ogniem ckm i na stanowisku ginie od pocisku npla, oddając swe własne życie w ofierze Ojczyźnie.
Pośmiertnie odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.

Źródło: ZSM-T Ostrów

Skomentuj [ 1 ]

10:35, 26.02.2018 r.