Rozmowa z Pauliną Matysiak, posłanką partii Razem z Kutna, która kandyduje z 2. miejsca na liście Lewicy w województwie łódzkim do Parlamentu Europejskiego.

Gdyby została pani europosłanką, to co jako pierwsze chciałaby pani załatwić w Europarlamencie?

Paulina Matysiak: Do tych wyborów idę z hasłem „Tak dla rozwoju”, za którym idą konkretne sprawy, którymi chcę się zająć w Parlamencie Europejskim. Znajdzie się ich sporo, od rozwoju transportu publicznego, dopilnowania powstania Centralnego Portu Komunikacyjnego w Polsce po europejskie standardy ochrony praw pracowniczych. Ale gdybym miała wybrać jedną rzecz, to przede wszystkim powołanie Europejskiego Programu Mieszkaniowego, aby rozwiązać kryzys mieszkaniowy od strony podaży, a nie popytu — czyli zacząć po prostu budować mieszkania z niskim czynszem. Problem z dostępem do dachu nad głową jest coraz większy w Polsce, na pewno nie jest także obcy mieszkańcom Łasku, gdzie mieszkania też nie należą do najtańszych. W Holandii sytuacja jest katastrofalna, nie lepiej jest w pozostałych krajach UE. Dlatego Lewica stawia w tej sprawie na konkrety, aby wspomóc poszczególne państwa i samorządy. Proszę spojrzeć na przykład Włocławka, gdzie lewicowy prezydent wybudował więcej takich mieszkań niż Warszawa! A teraz wyobraźmy sobie, ile więcej lokali mogłoby powstać we Włocławku, Łasku, Zduńskiej Woli, Zgierzu czy Łodzi, gdyby pojawiły się na to ogromne środki unijne.

Jest pani znana ze swoich działań na rzecz transportu publicznego, dlatego wypada zapytać o to, czy do Brukseli jeździłaby pani pociągiem czy latała samolotem?

Hah, oczywiście, że pociągiem! Nawet istniało kiedyś takie połączenie, ale zostało zlikwidowane. Czas, aby je przywrócić, może to zachęci innych europosłów do korzystania z bardziej ekologicznego środka transportu. Od zawsze staram się promować korzystanie z komunikacji zbiorowej, dlatego — jeśli tylko to możliwe — wybieram pociąg i autobus. Nie korzystam np. z lotów krajowych, a proszę mi wierzyć, że są posłowie, którzy pod tym względem są rekordzistami i latają po kraju na potęgę. Może dlatego nie dostrzegają, że w kwestii dostępu do transportu publicznego nadal nie jest najlepiej? Niektóre rzeczy trudno dostrzec zza okna samolotu czy rządowej limuzyny. Od kilku lat przewodniczę w Sejmie Parlamentarnemu Zespołowi ds. Walki z Wykluczeniem Transportowym oraz skierowałam już setki interwencji w tematach transportowych. Nie ma dnia, żeby do mojego biura poselskiego nie zgłosił się ktoś z problemem w dostępie do autobusu czy pociągu. Zdecydowanie jest jeszcze wiele do zrobienia w tej kwestii.

Da się zatem coś w tej sprawie poprawić z poziomu Unii Europejskiej?

Oczywiście, to kolejny z głównych filarów mojego programu. Środki unijne muszą popłynąć na modernizację i rozbudowę sieci kolejowej oraz odtwarzanie lokalnych połączeń kolejowych i autobusowych. Tak aby każdy mieszkaniec Polski i innych krajów Europy — niezależnie od tego, czy mieszka w mieście lub na wsi — zawsze miał wybór: albo własny samochód, albo często kursujący autobus i pociąg, żeby dotrzeć do pracy, szkoły, lekarza, na zakupy czy uczelnię. Chcę również, aby korzystanie z transportu publicznego było po prostu wygodniejsze. Pomoże w tym ujednolicenie ulg na transport zbiorowy, jasne zasady ochrony pasażera w razie opóźnień i odwołanych kursów czy wspólny, europejski system biletowy. To rozwiązania, które można wprowadzić na poziomie unijnym, aby tych białych plam na mapie, gdzie nic nie dojeżdża, było coraz mniej.

Opinię publiczną rozpala temat Zielonego Ładu. Co pani zdaniem należy z nim zrobić? Wyrzucić do kosza? Zreformować?

Na pewno nie wyrzuciłabym go bezrefleksyjnie do kosza, bo Zielony Ład zawiera sporo pożytecznych rozwiązań, takich jak ocieplanie budynków — czyli niższe rachunki za ogrzewanie — ochrona bioróżnorodności, cło węglowe, żeby chronić unijną gospodarkę, program sieci i europejskich korytarzy transportowych, rozbudowa szybkiej kolei. Problematyczne są kwestie związane z rolnikami, którzy wyrażają swoje niezadowolenie, dlatego na tym polu jak najbardziej należy wspólnie wypracować nowe rozwiązania. Ale warto też pamiętać, że jeśli w obliczu katastrofy klimatycznej nie podejmiemy żadnych kroków, to może się okazać, że ci rolnicy wkrótce nie będą mieli żadnych warunków do uprawiania roli przez susze, brak wody, pożary i ekstremalne zjawiska pogodowe. Utrzymanie status quo na pewno nie jest możliwe.

A co ze sprawą migrantów? Dużo emocji wywołuje np. kwestia przyjętego Paktu Migracyjnego.

Do Europy próbuje się dostać wiele osób z różnych powodów — pochodzą nie tylko z krajów, gdzie po prostu sytuacja ekonomiczna jest słaba, ale też z tych ogarniętych wojną. Wkrótce wyzwaniem mogą być też także tzw. migranci klimatyczni, którzy będą zmuszeni opuścić swoje domy z powodu katastrofalnych warunków środowiskowych. Pytanie, czy Europa jest na to przygotowana. Na pewno potrzebujemy jasnej i konkretnej polityki migracyjnej z poszanowaniem praw człowieka, aby dokładnie sprawdzać, kim są te osoby, które próbują dostać się do UE. Niezbędna jest także rzetelna polityka integracyjna, aby przyjmowane osoby miały szansę na zgodne życie w naszym społeczeństwie i nie były spychane do zamkniętych gett, co powoduje tylko większe konflikty. Wracając do paktu migracyjnego — tutaj warto podkreślić, że nie uwzględnia on specyfiki naszego kraju, który w ostatnich latach przyjął miliony uchodźców z Ukrainy. Dlatego uważam, że interes Polski musi lepiej wybrzmieć i przyjęte rozwiązania powinny zostać zmienione.

W Sejmie jest pani członkinią Komisji Infrastruktury, Komisji Obrony Narodowej czy Komisji Kultury i Środków Przekazu. Szeroki zakres tematów, nie da się ukryć. A w których komisjach w Parlamencie Europejskim chciałaby pani pracować?

Na pewno chciałabym dołączyć do Komisji Transportu i Turystyki, gdyż kwestie związane z lepszym dostępem do transportu publicznego w Polsce i Europie są mi bardzo bliskie. Od kilku lat przewodniczę w Sejmie Parlamentarnemu Zespołowi ds. Walki z Wykluczeniem Transportowym, jestem także wiceprzewodniczącą Komisji Infrastruktury, gdzie ta tematyka jest poruszana. Stąd wybór takiej komisji byłby dla mnie naturalną kontynuacją moich działań, ale już na poziomie europejskim. Z tego powodu chętnie dołączyłabym również do Komisji Rozwoju. Podobnie byłabym gotowa do pracy w innych komisjach PE, których zakres działań obejmuje bliskie mi sprawy.

Na sam koniec zapytam, dlaczego w ogóle warto pójść na wybory? Te do Parlamentu Europejskiego zazwyczaj nie cieszą się tak dużą frekwencją.

Polacy są jednym z najbardziej prounijnych narodów, w ich interesie jest, aby UE była silna i zjednoczona. Dlatego nie warto zostawać w domu 9 czerwca, bo niestety eurosceptyczni wyborcy są zdeterminowani, aby nie odpuścić tych wyborów. W najmroczniejszym scenariuszu otrzymamy podzieloną Europę, w której do głosu dochodzi skrajna prawica pokroju Konfederacji czy niemieckiej AFD sympatyzującej z nazistowską przeszłością. Dlatego jeśli chcemy, aby UE mogła bronić równych praw i demokracji, a także zapewniać bezpieczeństwo i dostęp do usług publicznych na wysokim poziomie, to warto zagłosować na proeuropejskie ugrupowania. Najlepiej takie, które zadania i program na poziomie UE traktują serio, a nie chcą tylko wysyłać swoich polityków na emeryturę do Brukseli.

Paulina Matysiak — posłanka partii Razem z Kutna IX i X kadencji, wiceprzewodnicząca Komisji Infrastruktury i przewodnicząca Parlamentarnego Zespołu ds. Walki z Wykluczeniem Transportowym oraz Podkomisji ds. Czytelnictwa i Prawa Autorskiego. Absolwentka filologii polskiej oraz studiów podyplomowych z filozofii, etyki i interoperacyjności systemu kolei. Aktualnie studiuje na SGH na kierunku organizacja pozamiejskiego publicznego transportu zbiorowego. Członkini Rady Krajowej partii Razem. Kandydatka do Parlamentu Europejskiego.

Artykuł sponsorowany

Skomentuj [ 15 ]

12:00, 23.05.2024 r.